Istnieje wiele strategii wspierających działanie łańcuchów dostaw. Jedną z nich pozostaje niezmiernie praktyczne narzędzie SCOR, z którego chętnie korzystają specjaliści od planowania na całym świecie od wielu lat.
Na czym polega ten model i jak go najlepiej zastosować? Z jakich elementów składa się SCOR oraz kiedy bywa najbardziej przydatny? O tym wszystkim napiszemy poniżej.
SCOR – jak powstał model referencyjny łańcucha dostaw?
Model referencyjny łańcucha dostaw, z ang. Supply Chain Operation Reference Model, w skrócie SCOR, został stworzony przez organizację Supply-Chain Council (SCC) w 1996 roku. Z czasem jego forma była rozbudowywana i dopasowywana do intensywnie zmieniających się realiów współczesnej gospodarki.
Jego podstawowym zadaniem jest umożliwienie sprawnej komunikacji oraz precyzyjnej analizy całych łańcuchów dostaw, w oparciu o porównania i wiedzę, czerpaną m.in. z innych przedsiębiorstw, działających w ramach tej samej branży. Prowadzi to do zwiększenia efektywności łańcucha dostaw, obniżenia kosztów oraz optymalizacji nakładów pracy, potrzebnych do realizacji konkretnych procesów operacyjnych.
SCOR ma regulować działania w związku z kluczowymi kwestiami, jak:
- planowanie zapasów,
- zakupy,
- wytwarzanie i dostarczanie towarów,
- magazynowanie.
Metoda i powiązane z nim narzędzia służą ich opisaniu, zmierzeniu i ocenie w ramach wszystkich etapów łańcucha dostaw.
Najważniejsze elementy modelu SCOR
Na model referencyjny łańcucha dostaw składa się kilka kluczowych elementów, które określają zakres jego funkcjonowania w ramach przedsiębiorstwa lub łańcucha. Zalicza się do nich:
- planowanie,
- zaopatrzenie,
- wykonanie,
- dystrybucję,
- łańcuch zwrotny.
Planowanie oznacza w tym przypadku zarządzanie przepływem materiałów, półproduktów i towarów. Zaopatrzenie ma natomiast skupiać się na kontrolowaniu stanów oraz zamawianiu brakujących surowców. Wykonanie to przetworzenie materiałów. Dystrybucja z kolei skupia się na magazynowaniu i transportowaniu gotowych produktów. Ostatni element to łańcuch zwrotny, który ma za zadanie prowadzić obsługę posprzedażową. W praktyce oznacza to najczęściej politykę zwrotów.
Jakie są atrybuty efektywności SCOR?
Jakie atrybuty łączą się z modelem SCOR? W jego przypadku wyodrębnia się dwie podstawowe kategorie, dla których określa się konkretne atrybuty. Do skuteczności zalicza się: niezawodność, czas reakcji i zwinność. Do sprawności: koszty i zarządzanie aktywami.
Co oznaczają poszczególne atrybuty? Niezawodność ocenia, na ile dane zadanie zostało wykonanie zgodnie z wymaganiami klienta. Bierze pod uwagę prawidłowość dokumentami, stan produktu itp. Czas reakcji pokazuje, w jakim czasie gotowy produkt został dostarczony przez cały łańcuch dostaw do finalnego odbiorcy. Zwinność określa, na ile dany łańcuch jest w stanie dopasowywać się do zmieniających się warunków rynkowych.
A co oznaczają atrybuty przynależne do sprawności? Koszty oznaczają precyzyjny pomiar wydatków w ramach łańcucha dostaw (koszty zakupu, produkcji, zwrotu itp.). Ostatni wskaźnik – zarządzanie aktywami – pokazuje czas, jaki upływa od inwestycji w materiały do otrzymania zapłaty za towar lub usługę.
Główne zadania SCOR – kiedy wykorzystuje się model?
Model SCOR sprawdza się perfekcyjnie w przypadku planowania, zakupów, wytwarzania oraz dostaw produktów na wszystkich etapach łańcucha dostaw, o różnym stopniu rozbudowania i komplikacji. W tej przestrzeni taka strategia pozwala uzyskać optymalne rezultaty i zwiększyć efektywność procesów logistycznych. Najczęściej zatem stosuje się go w ramach szeroko pojętej logistyki łańcuchów dostaw. Rozwiązanie to nie jest jednak wykorzystywane przy projektowaniu i rozwijaniu produktów ani w działaniach typowo administracyjnych.
Warto dokładniej przyjrzeć się temu modelowi, gdyż pozwala skutecznie uporządkować działania w ramach przedsiębiorstwa oraz powiązanych z nim podmiotów. Kompleksowe podejście sprawia, że dzięki SCOR wszelkie procesy odbywają się sprawniej oraz generują mniejsze koszty, co przynosi realne korzyści producentom, dostawcom, a także finalnemu klientowi.
0 komentarzy